25. Hochalemannisch
Bis heute in allen Schichten verwendet und auch vielfach literarisiert.
Schweizerdeutsch in Standard-Kommunikationssituationen (bis hin zu
universitären Vorträgen, ETH Zürich), daneben lokale
Varietäten; z.T. erhebliche Unterschiede (siehe Proben).
Kennwörter: Chuchi|chascht|li 'Küchenschränkchen';
Chäs|chüech|li 'Käseküchlein', foif 'fünf', Zitig
'Zeitung'
Kennsatz: Häsch dini Ovo scho ghaa? 'Hast du deine Ovo[maltine]
schon getrunken?' (Reklame in Zürich)
Einige Kennzeichen: konsequente Lautverschiebung; hd. /k/ > /kch/;
Monophthongierungen: hd. /ai/ > /î/, /au/ > /u/, /oi/ > /ü/;
-s/-st > -sch/-sch(t), z.B. Häsch (=hast du; wie im
Elsässischen) dini Ovo scho ghaa (gehabt)?; -en > e (Schwa),
z.B. inzwüsche, gfahre usw.; /e/ > /ö/: Mensch > Mönsch;
Diphthongierung: /u/ > /uo/ bzw. /ue/; , /i/ > /ie/; -ung > ig (Zeitung
> Zitig); Nasalausfall in chasch 'kannst', foif 'fünf/, eifach
usw. => KELLER, R.E.: German Dialects p. 32 ff.
Probe 1: Berndeutsch (Bärndütsch;
cf. Keller, German Dialects, p. 87-103; Probe pp. 105-111);
1.1 Lied "Yr Ysebahn" (Text und Musik: Mani Matter);
zur einleitenden Conférence zwei alternative Transkriptionen:
meine eigene v. 1/2000 und die
- sicherlich bessere - des Schweizers
Stephan Hammer (In: St.
M., Mani Matter und die Liedermacher. Zur Theorie und Geschichte des
Autorenliedes. Freiburg/Schweiz (Diss.) 2001, S. 146):
Gueten abe myni dame und herre, dir syt offebar alli entschlosse, en
abe lang bärndütschi lieder azlose1. das trifft sich
guet, denn i bi sälber o entschlosse, en abe lang settegi2
lieder z'singe. das heisst: singe isch villicht ächli3 vil
gseit, aber we zuefällig öpper4 da inne musikalisch
sötti5 sy, mir mache de zwüsche ine einisch e viertelstund
pouse. jetzt für diä, wo kes6 programm
übercho7 hei8 - und das wärde die meischte
sy, denn mer hend gar keni verchouft - für die wett i jetzt ufhöre
so sprüch mache, und eifach mys nächschte lied
asäge9: |
Yr Ysebahn
yr ysebahn sitze die einten eso (Metrum: -'--'--'--')
dass si alles was chunnt scho zum vorus gseh cho (--'--'--'--')
und dr rügge zuechehre dr richtig von wo (--'--'--'--')
dr zug chunnt (-'')
die andre die sitzen im bank vis-à-vis
dass si lang no chöi gseh wo dr zug scho isch gsy
und dr rügge zuechehre dr richtig wohi
dr zug fahrt
jitz stellet nech vor, jede bhouptet eifach
so win är's gseht, syg's richtig, und scho hei si krach
si gäben enander mit schirmen uf ds dach
dr zug fahrt
und o wenn dr kundüktör jitze no chunnt
so geit er däm sachverhalt nid uf e grund
är seit nume, was für nen ortschaft jitz chunnt
's isch rorschach
1 anzuhören 2 solche
3 ein (klein) wenig 4 jemand 5 sollte
6 kein(es) 7 bekommen, erhalten 8
hat 9 ansagen
1.2 Wenker-Sätze (ca.
1926/27) aus Ligerz /BE (Bogen 44775, Lehrer Anton Michel
Flückiger, 43 Jahre; Archiv
Dt. Sprachatlas
Marburg)
-
Im Winter flüüge die trochene Bletter i dr Luoft umme.
-
Es hört grad uuf schneie, de wirds Wätter wieder besser.
-
Tue Choole i Oofe, dass d'Mielch gli afot choche.
-
Dr guet alt Maa isch mit em Ross duor ds Isch broche un i ds chalt
Wasser gheit.
-
Är isch vor vier oder sächs Wuoche gstorbe.
-
Ds Füür isch z'schtarch gsie, d'Chueche si unger ganz
schwarz verbrönnt gsie.
-
Är iesst d'Eier gäng ohni Salz un Pfäffer.
-
D'Füess tüemer fescht weh, i glaube, i ha si duuore
gloffe.
-
I bie bie dr Frau gsi un han er es
gseäit, un sie het gseit, sie well's
o ierer Tochter sääge.
-
I will's o nümme mache.
-
Ie haue dr grad mit em Chelli um d'Oore, duo Aff.
-
Wo geisch du hie, söi mer mit dr cho?
-
Es si schlächti Zitte.
-
Mis liebe Ching, blib do unger stoh, di bööse Gäns bisse di
z'tod.
-
Du hesch hütt em meischte glehrt un bisch artig gsi, du darfsch
früecher hei go als di andere.
-
Du bisch no nid gross gnue, um ne Fläsche Wi us z'trinke, du muesch
zerscht no wachse un grösser wärde.
-
Gang, bisch so guet un säg dir Schweschter, si söll d'Chleider
für eui Mueter fertig näie un mit dr Bürschte putze.
-
Hättisch du ne gkennt, de wär's anders cho, un es schtieng besser
mit dr.
-
Wer hätt mer mi Chorb mit Fleisch gschtoole?
-
Är hett so to, wie wenn sie iehn zum
Drösche bschellt (sic!) hätte, si hei's aber sälber gmacht.
-
Wäm her er di neui Gschicht erzellt?
-
Me muess lutt brüele, süsch verschteit är is nid.
-
Mir si müed un hei Durscht.
-
Wo mer nächti zrugg cho si, si di angere scho im Bett gsi un hei fescht
gschloofe.
-
Dr Schnee isch letschti Nacht bliebe ligge, aber hütt de Morge isch
er gschmulze.
-
Hinger üsem Huus schtange drei schöni Öpfelbäumli mit
rote Öpfel.
-
Chöit er nid no nes Augeblickli uf üüs warte, de chöme
mer mit euch.
-
Dr dörfet nid söttigi Chindereie triebe.
-
Üsi Bärge si nid grad hööch, eui si viel
höcher.
-
Wievieu Pfung Wurscht un wiviu Brot weit er?
-
I verschtange n-ech nid, dir müesst chlei lutter reede.
-
Heit der keis Bitzli wissi Seifi für mie uf mim Tisch gfunge?
-
Si Brueder wott siech zwei schöni neui Hüüser i
euem Garte boue.
-
Das Wort isch iehm vo Härze cho.
-
Dasch rächt gsi von nech.
-
Was sitze do für Vöögeli obe uf em Müürli?
-
D'Buure hei füf Schtiere un nün Chüe un zwölf Schöfli
vor ds Dorf brocht, si hei si wëlle verchaufe.
-
D'Lütt si hüt alli dusse uf em Fäld u mäje.
-
Gang numme, dr brun Hung tuet dr nüt.
-
I bi mit de Lütt do hinger über d'Matte i ds Chorn gfahre.
Hand =hang (Gutturalisierung wie z.B. im
Rheinfränkischen!); Pflaumen =Fruume; Sonntag =Sundig; Montag
=Märndig; Dienstag =Zischtig; Mittwoch =Midwuche; Donnerstag =Donschtig;
Sonnabend =Samschtig; fünfzehn =füfzäh; Kartoffel
=Härdöpfel
Probe 2: Luzerndeutsch, Emil Steinberger,
"Im Verkehrhaus" [gekürzt]
Chum jetz, Hansli, chum, was, jo das hemmer s'letscht Mol scho agluegt, chum
jetzt, he jo, mier gönd wieder einisch is Verchehrshus, natürlich,
chum jetzt, chum. Was? Was das isch? Das wirsch wohl wösse, eh jo, 's
isch jo no agschribe, eh jo, Swissär schtoht jo droffe. Was Flu...
Flugzüg, jojo, natürlich, das isch es Flugzüg, das g'sehsch
sofort, oder, hm? Was? Was do die rote do sind under em Flügel unde?
Aha, das wo do so abelamped? Jo das brucht's äbe. Oder do muesch,
verschtohsch, öppis muess er scho ha, he. Was? Dü... Düüse!
Ah jojo, das isch es Düseflugzüg, natürlich, das gsehsch sofort;
wie die funktioniered? Aha, jo oder die Düse die sind vore sind die
offe und hinde settets au offe sii, hmm..., jetz muesch d'r vorschtelle,
nid die Luft die chond vo doo und goht nochethäre goht die i die Düse
ine und det inne hets eso, sind eso... eh, Rotore ... nei net Motore! Das
sind Rotore! Do muesch ufpasse net wohr und denn nimmts die Luft wo do chond
und jagds hinde use, de chond natürlich grad wieder neui, und die au
wieder und denn isch, das isch eis hiin und häär und plötzlich
haut er's ab, he... Nei, das chasch nümme hebe. Nei, nei, wenn er emol
ab isch, chasch ne nümme hebe, drom isch e Pilot drinne, jojo, dä
muess de luege dass er is richtige Gleis inechund, he. Nei, wenn er emol
dobe isch, chond er nümme obenabe. Jo chasch dänke, dä chund
nümme obenabe, nei, nei, du muesch dir vorschtelle, ned dä chund
so in'es Tempo ine dass, das macht fffft ... goht so schnell, wenns soo schnell
isch chas nid glichzitig obenabe hebe oder, neinei, und de isch au d'Luft
oder, d'Luft, die tuet ufe hebe, ich ha dir jo das au scho zeigt. Ha doch
es Brodpapier ufegha und denn vo unde liecht eso blose ... so und denn bliibt
doch das Brodpapier schön eso i de Luft obe. Das isch ungefähr
's Prinzip vom Flugzüg. Nur die gönd eifach no meh vorwärts,
ned wohr ... da gohd halt scho id' Physik ine. Luft chasch du alänge
... Eh, mach emol eso, probier doch emol, gschpürsch nüd? Jojo,
han i scho dänkt, hesch au no chlini Finger. Hejo, und nochethäre
chund e Bärg und bim Bärg goht jo d'Luft au duruf und de nimmts
de Flüger wieder ufe und denn, denn nochethär chunds Meer, und
bim Meer wends sowieso nid abe und ... so gohts immer witer bis emol abe
müend will, will d'Lüt usschtiige. Jojo, die flüged überall
hi ... wenn ich dir jetz well ufzelle wo d'Swissär überall hi
flügt, ... Paris mache mier au. Wie die Paris gfindet? Jo, die gfindet
Paris scho, die sind gschuelet. Ah, i de Nacht meinsch du - wenns dunkel
isch, hmm ... wenns dunkel isch gsesch nümme viel; die flüged zerscht
es par mol am Tag und de gfindeds sie's au wenn's dunkel isch. Und Paris
isch jo hell belüchted und de muesch eigentlich nur no abe hebe. Wies
Flugzüg durab goht? Für das isch e zwöite Pilot dinne, dä
muess luege dass es durab goht... do isch emol de Pilot drinne, de isch de
zwöit Pilot drinne, de sind drei ... oder das sind scho feuf - und die
brämsed alli. Und de d'Flügel brucht er vor allem zum brämse,
nur die hends ... hends denn die liecht so abgeschrägt ... das isch
wie bim VW wos hende abe goht. Nei, 's Flugzüg hed de Motor ned hinde...
Probe 3: Tafers, Kt. Freiburg,
Wenkersätze (ca. 1926/27, Bogen
45710, Lehrer A. Rieda; Archiv Dt. Sprachatlas Marburg)
-
Im Winter flüge die trockene Bletter i de Luft uma.
-
A hört de glii uf z'schnie, nai gittes de umi besser Wätter.
-
Tue Choole i Ofe, dass d'Möuch band aafeet choche.
-
Da guet aut Maa isch mit um Ross uf um Isch iiproche un i ds
chaut Wasser g'chiit.
-
Är isch vur vier oder sächs Wuche gstorbe.
-
Ds Füür isch z'starchs gsii, de Chueche isch ja unena ganz schwarza.
-
Är isst d'Eier ging ohni Sauz u Pfäffer.
-
D'Füess (Pfüess) tüe-mer wee, i gluube i bi düür.
-
I bi bi de Frou gsii u ha-ras gsiit u si hetmer gsiit, sie wellis de dum
Mütli o säge.
-
I wots nüme mache.
-
I schlee dr de glii de Löffu um d'Ohre, du Aff!
-
Wo giischt du hii, sümer mitcho?
-
As si schlächti Zite.
-
Seppli bliib du hie unne, die hassige Gois büsse di schüscht z'tot.
-
Du hesch hüt am meischte gleert u büsch luubs gsii, du chasch
füier hüm aus die andere.
-
Du bisch no nit grossa gnue fur a Fläscha Wii us z'trihe, du
muscht zerscht no a bitz wachse.
-
Sig so guet u gang säg dir Schweschter, si selli de Muetersch Chliider
fertig neeie u bürschte.
-
Hettesch du ne bchennt, as wee andersch cho.
-
Wär het mer mi Chorb mit um Fliisch gnoo?
-
Är het ta wisene zum Trösche bstöut hetti. Aber si
hiis säuber gmacht.
-
Wem het er di nui Gschücht verze-ut?
-
Ma mues hört brüele, schöscht verstiit är nis niit.
-
Me si müed u hii Turscht.
-
Nächti wa mer hüm cho si si di andere scho im Bett gsii u hii gschafe
(sic!).
-
Leschti Nacht isch no Schnee gsii, aber hüt de Morge isch er gschmolzna
gsii.
-
Hinder üsum Huus stanne drü schöni Öpfubüümli
mit rote Öpfeli.
-
Chiit der nit no as Ugeblickli uf nis warte, nai gange mer o.
-
Jer dörfet ni settigs Chinnelizüg mache.
-
Euer Bärge si vöu höier a-us üser.
-
Wievöu Wurscht u Brot wiiter?
-
I verstannen uch niit, ier müesst as bitzeli stercher rede.
-
Hiit er kis Stückli wiisi Süfa uf mim Tüsch gfunne?
-
Si Brueder wot zwü schöni nüi Hüüser in öium
Garte bue.
-
Das Wort isch mu fa Härze cho.
-
Da isch schö gsi vanene.
-
Was sitzena da fur Vögeleni uf um Müürli obe?
-
Puure hii füf Stiere u nün Chüe u zwöuf
Schäfleni vor ds Dorf bracht (pracht) fur schi z'verchuufe.
-
Hüt si d'Lüt alli dusse uf de Matta u meie.
-
Gang nume, de brun Hunn macht du nüt.
-
I bi mit de Lüt da hinden uber d'Matta ids Choer gfahre.
Auffällig: L-Vokalisierung (kalt =chaut; 12 =zwöuf),
l>n (bald =band) sowie an- und auslautend /s/ > /sch/ wie im
Höchstalemann. (Eis
=Isch; sonst =schüscht; sie(Akk.) =schi); Flexion
im Prädikatsadjektiv (u büsch luubs gsii)
Probe 4: Schaffha(e)userdeutsch*), Lied
über Schaffhausen (Text und Musik: Dieter Wiesmann; didaktisch
aufbereitet, ins Hochdt. übertragen und besprochen beim Internationalen
Ferienkurs 1981 der Philipps-Universität v. Wolfgang Näser)
Anm.: /st/ ist wie hochdt. /sch-t/ zu lesen, /ie/ und /ue/ diphthongisch
als /i-e/, /u-e/.
*) Zuordnung lt. Stefan Fehr
(13.11.2000) und Stefan Murbach
(29.12.2001). Hierauf werde, so letzterer, in Schaffhausen großen Wert
gelegt, wo das Lied sehr populär sei.
1. Ganz duss verstusse (zusserscht
usse1a)
und äänen am Rhyn
da liit e chliises Stuckch Welt,
e chli verträumt und verschlafe luegts drii,
da munzig chliinii Stuckch Welt,
und mängen empfind's
scho fascht als Provinz. |
Ganz abseits draußen
und jenseits am Rhein
da liegt ein kleines Stück Welt,
ein wenig verträumt und verschlafen schaut's drein,
dieses winzig kleine Stück Welt,
und mancher empfindt's
schon fast als Provinz. |
2a. (Refrain) Blos e chliini Stadt
mit bürgerliche Wänd1a),
blos e chliini Stadt,
wo ein de ander khennt,
und wenn au uf'm Globus
nienetwo die Name stoot,
ischt er doch ein Ort,
wo sich's guet lääbe loot. |
Bloß eine kleine Stadt
mit bürgerlichen Wänden1a,
bloß eine kleine Stadt,
wo einer den andern kennt,
und wenn auch auf dem Globus
nirgendwo der Name steht,
ist es doch ein Ort,
wo sich's gut leben läßt. |
3. Zuegä, du häsch statt Wolkechratzer Schyterbyge
1b),
3a. Zuegä, statt High Society blos Dameryge
2);
Goots im Städtli oosnamswys 3) fidel
und luschtig zue,
sind's bim Nööcherluege 4) sicher
Italiäner ... |
Zugegeben, du hast statt Wolkenkratzern Holzstöße,
Zugegeben, statt der High Society nur Damenriegen;
Und geht's im Städtchen mal fidel und lustig zu,
sind's genau genommen sicher Italiener ... |
2b: Blos e chliini Stadt ... |
|
4. Äs1a Städtli isch zwor
für jungi lüüt z'chli,
si reiset usse i'd Welt,
doch wyt ewäg1a vo dem Fleckchen am Rhyn,
do gspürets öppis wo
fählt1a,
und das syg dann schynts 5)
di chliini Provinz. |
Das1a Städtchen ist zwar
für junge Leute zu klein,
sie reisen hinaus in die Welt,
doch weit weg von dem Fleckchen am Rhein,
da spüren sie etwas, das fehlt1a,
und das ist dann offenbar
die kleine Provinz. |
2c: Blos e chlini Stadt ...
... bisch du doch ein Ort, ... |
Bloß eine kleine Stadt ...
... bist du doch ein Ort, ... |
3b. Zugä, ... / 2d. Blos e chliini Stadt / ...
Pfuus 6) guet, chliini Stadt. |
Zugegeben, ... / Bloß eine kleine Stadt / ...
Schlaf gut, kleine Stadt. |
1a) Sehr willkommene Korrekturen von
Stefan Murbach (s. oben);
1b) Stöße, Haufen von Holzscheiten;
2) Damen-Turnriegen; 3)
ausnahmsweise; 4) bei
näherem Hinsehen; 5) wie es scheint;
6) pfuuse = eigentl. 'Dampf ablassen, zischen';
popul. 'schlafen'
Probe 5: Sarnen, Kt. Obwalden,
Wenkersätze (Bogen 45840,
Gewährsmann: Dr. Hugo Müller/Sarnen; Archiv Dt. Sprachatlas, Marburg)
-
Im Winter fläigid diä trochnä Bletter i d'r Luft umä.
-
Es herd grad uif z'schnîä, dernah wird de d's Wätter wider
besser.
-
Tuä Cholä i Ofä, dass d'Milch bald afâd sîdä
(siädä).
-
Dä guat alt Ma ischt mid'm Ros durs îs brochä und is chalt
Wasser ghid.
-
Aer ischt vor viär oder sächs Wuchä gstorbä.
-
D's Fîr isch z'starch gsi, d'Chuächä sind ja unnä ganz
schwarz brent.
-
Aer isst d' Eier immer ohni Salz und Pfäffer.
-
D' Fiäss tiämm'r gherig weh, i glaiba, i has' duräglaifä.
-
I bi bi d'r Fraiw gsi und hannäräs gsäid und si hed gsäid,
si well's ai ihrer Tochter sägä.
-
I will's ai nimmä nu äinischt machä.
-
I schlâd'r grad mid'm Chochleffel um d'Ohrä, dui Aff.
-
Wo gâscht hi, sollemer midd'r cho?
-
Aes sind schlächti Zîtä.
-
Mî liäbs Chind, blib hiä unnä stâ, diä
bêsä Gäns bîssid dich suscht z'Tôd.
-
Dui hescht hit am meischtä glehrd und bischt bravs gsi, darfscht
friäner (sic!) häi gah as diä andärä.
-
Dui bischt nu nid gross gnuag, um ä Fläschä Wî
uisz'trinkä, dui muascht zerscht nu ä chlî wachsä und
grêsser wärdä.
-
Gang und bis so guad und säg dîner Schweschter, si sell d'Kleider
fir iwi Muäter fertig biäzä und mit d'r Birschte suiber
machä.
-
Hättäschtä dui kend, sä wärs anders uisä cho
und äs wurd etz besser umi stâ.
-
Wär hed mer mi Chorb mit Fleisch gstohlä?
-
Aer hed tâ, as wiä-s-îns zum Dreschä bsteld
hättä; si hend's aber sëlber gmacht.
-
Wäm hed är diä nîw Gschicht verzeld?
-
Mä muäs luit lärmä, suscht verstâd er is nid.
-
Miär sind miäd und hend Durscht.
-
Wo m'r geschter Abed zrugg cho sind, da sind diä andrä scho im
Bett glägä und hend fest gschlafä.
-
D'r Schne ischt diä Nacht bi îs liggä blibä, aber hit
em Morgä ischt er gschmolzä.
-
Hinder îsem Huis stând dri schêni Epfelbäimli mid
schênä Epfäli.
-
Chennid jär nid nu ä Schwick uf is beiti, miär
gând de mid îch.
-
Jär dérfid nid derä Chinderîä trîbä.
-
Isi Bärg sind nid grad hêch, îw sind hêcher.
-
Wiävil Pfund Wirscht (sic!) und wiävil Brod wend-er ha?
-
I verstâ-n-îch nid, jär miänd ä chlî
lîterer redä.
-
Hend-er käis Bizli wîssi Säipfä fir mi uf mîm
Tisch gfundä?
-
Sî Briäder will si zwei schêni nîwi Hîser in
îwem Gartä buiwä.
-
D's Word isch-em vo Härzä cho.
-
Das ischt rächt gsi von-em (betont: vo îm).
-
Was sizid da fir Vegäli dert ufem Mîrli obä?
-
D'Buirä hend fîf Ochsä, und nîn Chiä und zwelf
Bänzä (od. Schäfli) vors Dorf brâcht gha, diä
hend sî wellä verchaifä.
-
D'Lît sind hit all ufem Fäld und mäjid (= und tiänd
mäjä).
-
Gang numä, d'r bruin Hund tuäd-der nid.
-
I bi mid d'r Lîtä dert hinnä uber d'Wîsä is Chorn
gfarä.
Schwieriger Fall: im Originalbogen (Maschinenschrift) viele handschriftliche
Korrekturen; auffällig: auslautend (-en) und im Diphthong Schwa
> /ä/ (Wochen =Wuchä usw.; Kuchen pl.
=Chuächä, lieb =liäb); /u:/ >
/ui/ (Du =dui; suuber'sauber' =suiber u.a.); ihr =
jär (wie in Probe 3,28); l>n (wollt =wend);
Flexion im Prädikatsadjektiv (bravs gsi)
Ergänzungen und Korrekturen vorbehalten; Kommentare
erwünscht.
Redaktion und HTML-Transkript W. Näser, © 20.8.1996 /
30.12.2001
Foto aus DSA-Bibliothek: W. Näser
40/2003